Güneşin doğumuna eşlik ettiğim bir günde yazayım istedim bu yazıyı. Bu yüzden kitabı dün bırakmama rağmen yazmak için bekledim. Çünkü kitabım da bekleyecek sahibine ulaşmak için :) üstelik ne kadar sürecek bu bekleyiş bilmiyorum. Bir gün birinin gelip onu seçmesini bekleyecek. Bir gün birinin ona denk gelmesini bekleyecek.
1 gün, 1 ay, 1 yıl.. belirsiz.
Saat 5.45 hava aydınlanmak için güneşi bekliyor, çaba sarf ediyor aydınlatmak adına. Ben ise nasıl hissettiğimi pek de bilmediğim bir şekilde uyandım. Ama uyandım. Yani bu demek ki ben de çaba sarf ediyorum. Evde herkes uyuyor, herkes uyurken uyanık olmayı seviyorum. Çok seviyorum. Biraz yatağın içinde dönüp duruyorum ve sonra uyku tekrar sarıyor bedenimi ve uyuyum.
İçeriden sesler gelirken derin uykumdan uyandım. Hamburger hayali kuruluyordu sabahın 8 inde içeride. Restoranın kapalı olduğunu farkettiklerinde üzüldüler. Sabah sabah istedikleri şey gülümsetti. Yollara düşmeli bir sabah olacaktı benim için. Kahvaltıya zamanım yoktu.
Kalktım ve düştüm yollara..
"Dünyayı Bisikletle Dolaşan Çocuk"
Temmuz ayının kitabı olacaktı aslında ama olduramadım. O yüzden bu aya sarktı. Ama bunu Eylül ayına 2 kitap olacak şekilde telafi edeceğim. Çünkü Eylül'ü severim. Çok çok severim. Bir pozitif ayrımcılık yapacaksam bu tartışmasız Eylül'e olurdu. :).
Dünyayı Bisikletle Dolaşan Çocuk kitabı ile yolum nerde kesişti hiç bilmiyorum. Düşündüm de hatırlayamadım bir türlü. Kitaplığımda varlığından çok mutlu olduğum bir kitap diye kalmış sadece zihnimde.
Temmuz fazla bisiklet barındırıyor benim hayatımda bu yüzden Temmuz'un sonunda karar verdim kitabın bu olacağına. 3 kitaptan oluşan setini kendime, 1. Kitabını da hediye etmek üzere birine aldım. Sınav için Bornova ya gelmem gereken günde attım çantama ani bir kararla. Sonra bir anda Velespit kitapevine gitmeye karar verdim. Velespit kitapevi yaklaşık 1 yıldır gitmek istediğim lakin yolumun bir türlü düşmediği bir kitapçı. Sınavım bitmiş Ege Üniversitesi içinde otururken bir anda gitmek istedim ve düştüm yola. Trenden inip de kitapçıya doğru atarken adımlarımı bir yandan da bir kahveci arıyordu gözüm. Tam kitapçıya varmaya 20 adım falan kalmışken köşede bir kahve dükkanı gördüm. Girdim hemen bir kahve içtim, çantama bir anda attığım kitabı çıkardım içine notumu yazdım ve dedim ki kitapçıya bırakayım. Çok uygun bir yer gibi geldi Velespit Kitap yeni sahibini bir heyecanla bekleyen "Dünyayı Bisikletle Dolaşan Çocuk" kitabına. Kitapçı arada kalmıştı ilk gidişim olduğundan zorlandım biraz bulmakta ama biraz çabayla buldum. İçeri girdim, biraz dolaştım, ellerimi kitapların üzerinde dolaştırdım, kendime kitaplar seçtim, sonra kitapçının sahibi diye düşündüğüm çocuğun yanına gittim. "Siz mi işletiyorsunuz burayı" dedim "Evet" dedi. "İsminin özel bir anlamı var mı?" Dedim. Bisikletleri çok sevdiğini onda ayrı bir yeri olduğunu söyledi. Anneaanesi de bisikletlere hep Velespit dermiş ismi de burdan geliyormuş. Küçük sohbetten sonra "Her Ay'a Bir Kitap" ı kısacık anlatım bu ay seçtiğim kitabın orası ile çok bağdaştığını bu yüzden de oraya bırakıp bırakamayacağımı sordum. Kitabı Çocuk kitaplarının oraya koyabileceğini söyleyerek kabul etti isteğimi.
Bisikletler, yollar üzerine kitap önerip öneremeyeceğini sordum biraz durdu "düşünmem gerek sanırım bunu biraz" dedi. Ben birkaç fotoğraf çekerken düşündü sonra bir süre ortadan kayboldu elinde 2 kitap ile geri geldi. "Bunlar olabilir diye düşündüm" dedi. Gülümsedim kitapları elime alınca. Biri "Bisiklet Mucizesi" diğeri ise "Beyaz Kalp" isimli 2 kitaptı ellerimde duran.
"Tamam o zaman bunları alıyorum" dedim yanında birkaç kitap ve defter ile birlikte.
Kitabımı bıraktım, kitaplarımı aldım, avare avare tren garının yolunu tuttum. Trende ineceğim durağa geldiğimi farketmediğim için gereksizce fazla yol gidip geri döndüm.
Yollar korkutmuyordu ne de olsa gözümü. Aksine seviniyordum yollarda geçirdiğim zamana..
Yolları bu kadar seven biri olarak bir yere zincirlenmiş olmanın ağırlığını size anlatamam. Ki zaten geceden hatırlarsınız, kuracak cümleler bulmakta zorlandığımı bu yüzden yeltenmeyeceğim anlatmaya.
Kitapta bir karşı koyuş hikayesi çok güzel anlatılmış zaten. Bir çocuk hayalleri uğruna tüm gücünü toplamış ve çıkmış yollara. Çıkabilmiş
..
Demiş ki "Ben dünyayı Bisikletle dolaşacağım!" Bu cümlenin gücünü hissedebiliyor musunuz? Anlıyor musunuz?
Ben hissediyor ve anlıyorum..
"Hiç denememektense elinden gelenin en iyisini yapıp başarısız olmak daha iyiydi" denmiş kitapta,
Katılıyorum..
Gözlerimi çevirip göğe elimdeki zincirleri düşünsem de,
Ve bazen yorulsam da hep çabalıyor olmaktan, yine de katılıyorum.
Çünkü
Dünyayı Bisikletle Dolaşan Çocuk olamadım belki ama
Bunu düşleyen bir çocuk oldum..
Kitabın içine yazdığım notu şöyle bitirmiştim,
"Hayallere, umutlara, kitaplara, yollara, bisikletlere..
Ve sana, sevgiler. :)"
Ve şimdi bu nota sizi de ekliyorum. :)
Sevgiler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder